Imara Reuling creˆ´ert een eigenaardige wereld,

Die bij elkaar gehouden wordt door lijnen.

Of het nu computerprints, maquettes of sculpturen zijn,

Eigenlijk zijn het tekeningen,

Die een tot dusver ongekende wereld construeren,

Waar listig versleutelde landschappelijke elementen,

Als onbetrouwbare gidsen,

Een avontuurlijke reis garanderen.

(J. van Oord)

Gedreven door een aangeboren nieuwsgierigheid, onderneemt de mens sinds oudsher ontdekkingsreizen om onbekende gebieden te verkennen. Deze drang zorgt er ook voor dat we ook op andere gebieden, zoals op het gebied van wetenschappelijk onderzoek, ontdekkingstochten maken die ons ver weg van onze dagelijkse realiteit, naar ver verwijderde werelden leiden. Neem bijv. de sterrenkunde, die de macrocosmos, de wereld van het extreem grote, bestudeert of de microcosmos, de wereld van het extreem kleine.

Het doorgronden van deze extreem kleine of juiste extreem grote raadselachtige werelden blijft zeer fascineren.

Ik creˆ´er (en ontdek) nieuwe werelden op mijn manier. Werelden die dicht bij alle levende organismen en de natuur staan. Waarbij alles met elkaar doorloopt en zowel zichtbaar als onzichtbaar met elkaar verbonden is. Waarbij de toeschouwer bewust of onbewust deel van uit gaat maken. De cel van een mens (of ander organisme) is al ˆ©ˆ©n wereld op zich, het universum is ook ˆ©ˆ©n wereld. Alles bestaat uit weer kleinere werelden, het gaat oneindig door.

In mijn werelden ook. Net als de wetenschap met de microcosmos doet, namelijk deze zeer uitvergroten, doe ik dat met mijn maquettes. Eˆ©n sculptuur is al een ontdekkingsreis, maar kijk je goed, dan zie je in het sculptuur weer een tweedimensionale afbeelding verwerkt, waarin weer een driedimensionale wereld te zien is. Het gaat maar door, het is oneindig. Ik wil de mensen een ontdekkingstocht geven, naar onbekende werelden, die (onbewust) toch met de mensen/ organismen en de natuur verbonden zijn.